جواهراتی که در گذشته توسط مردم مصر باستان استفاده می شد ، انواع مختلفی دارند مثل : طلسم ، گردنبند ،
آویز ، دستبند ، انگشتر ، جواهراتی که بر روی سر استفاه می شده است ، خلخال ، نیم تاج ها ، حلقه های دور گردن
و نشان . مصریان باستان به انواع سنگ های قیمتی دسترسی داشتند اما ترجیح می دادند در زیورآلات خود از سنگ های
نیمه قیمتی و نرم تر مثل عقیق جگری ( کارنلین ) ، جاسپر ، لاجورد ، مالاکیت ، کوارتز و فیروزه استفاده کنند .
رنگ جواهر و سنگ های قیمتی ، مسئله ای بسیار مهم برای مردم مصر باستان بوده است ،
آن ها برای حفاظت از خود در برابر شر و بدی و رسیدن به خوبی ها از رنگ های اصلی استفاده می کرده اند .
فرهنگ بسیاری از مردم باستان نشان می دهد که رنگ آبی نشان دهنده ی سلطنتی بودن فرد و مقام
و جایگاه بالای آن شخص است . مردم مصر باستان هم از این قاعده مستثنا نبودند و بنابراین از سنگ لاجورد
برای رسیدن به این منظور استفاده می کردند . رنگ جواهرات برای مردم مصر باستان معناهای مختلفی داشت
، مثلا به اعتقاد آن ها جواهری با رنگ سبز نماد باروری و موفقیت در کاشت محصولات جدید بود .
انگشترهایی که توسط مردان در مصر باستان استفاده می شده است ، جنبه ی زینتی نداشته
و یکی از لوازم ضروری و مورد نیاز در دولت به شمار می رفته است . به جای امضا در اسناد و مدارک رسمی
، از این انگشترها به عنوان مهر استفاده می شده است . تمامی افراد در آن دوره از انگشتر ها استفاده می کردند
اصلی ترین ماده ی به کار رفته در جواهرات مصر باستان ، طلا و مس بوده است .
مس یکی از فلزاتی بوده که در دسترس عموم قرار داشته است اما استفاده از طلا
، تنها برای قشر مرفه و سلطنتی بوده است و می توانستند به مقدار دلخواه از طلا استفاده کنند .
آن ها طلا را با فلزاتی چون مس ، آهن یا نقره ترکیب می کردند و طلاهایی با رنگ های گوناگون به دست می آوردند .