سنگ بیسموت | تاریخچه ورود بیسموت به صنعت | بیسموت مصنوعی آزمایشگاهی | ویژگی های کانی شناسی بیسموت | ذخایر و معادن بیسموت
طبق گفته انجمن سلطنتی شیمی بیسموت در حدود سال 1400 میلادی توسط کیمیاگری ناشناخته
شناخته شده بود ، اما اغلب با سرب اشتباه گرفته می شد زیرا به همین ترتیب
آن نیز فلزی سنگین با نقطه ذوب پایین بود. بعداً در همان قرن ، به صورت قالب فشرده
آلیاژ با سرب برای چاپگرها ساخته شد و جعبه های تزئین شده از این فلز ساخته می شدند.
بیسموت یک کانی غیر متداول است که از عنصری با همین نام (Bi) تشکیل شده است.
بیسموت فلزی شکننده ، بلورین با سفید – متالیک با اندکی رنگ مایل به صورتی تا قرمز است.
از آنجایکه بیسموت به صورت زرد تا خاکستری تیره کدر میشود، این رنگ خالص در حالت سطوح
غیر کدر (تازه شکسته شده) دیده میشود. بیسموت ، عنصر 83 در جدول تناوبی عناصر و جزو فلزات
پسواسطه است (نسخه های مختلف جدول تناوبی آن را به عنوان یک فلز انتقالی نشان می دهد) .
تا همین اواخر ، بیسموت سنگین ترین عنصری بود که هنوز هسته پایداری داشت.
بیسموت (bismuth)همیشه به طور عمده به عنوان یک محصول ثانویه از تصفیه سرب تولید میشود.
تا پیش از جنگ جهانی دوم تقاضای بازار برای بیسموت کم بود و فقط در حد تولیدات دارویی به کار میرفت.
در طول جنگ جهانی دوم، بیسموت به عنوان یک ماده استراتژیک قلمداد شد که برای لحیم کاری،
ساخت آلیاژهای گداخت پذیرو سیم به کار برده میشد.در ارتباط با اثرات مضر بیسموت لازم
به ذکر است که میزان سمیبودن آن به عنوان یک فلز سنگین کم است.
بیشتر نمونه های بیسموت که به بازار عرضه می شوند درواقع در آزمایشگاه ساخته شده
و شکل بسیار جالبی دارند. آنها دارای رشد قیف مانند در بلورهای شبه مکعبی هستند
و معمولاً برای جلوگیری از کدر شدن با مواد شیمیایی پوشانده می شوند ،
بنابراین رنگ سفید نقره ای را حفظ می کنند. گاهی اوقات پوشش جلوه ای رنگارنگ بر بیسموت می دهد.